Liturgia słowa: Syr 15, 15-20; Ps 119, 1-2.4-5.17-18.33-34; 1 Kor 2, 6-10; Mt 5, 17-37
Tak, tak; nie, nie... bez wymówek, bez to zależy od sytuacji, bez żadnego ale... W tej przestrzeni zamyka się wolność człowieka. Może wybrać to, co zechce. Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się spodoba, to będzie ci dane. Ogień albo woda. Dobro albo zło. Miłość albo nienawiść... po co zechcesz, wyciągniesz rękę. W prawo albo w lewo. Trzeba podjąć decyzję. Określić swoje stanowisko. Dokonać wyboru - i to nie tylko jeden raz, ale ciągle na nowo...
Dlaczego dziś tak trudno nam opowiedzieć się po jednej ze stron? Dlaczego tak niewielu ma odwagę stanąć w obronie tego, co ważne? Skąd w nas tyle lęku i niepewności - i dlaczego pozwalamy, by to one decydowały za nas? Dlaczego unikamy prostych odpowiedzi na trudne pytania i pozwalamy, by w naszym imieniu mówiła bliżej nieokreślona większość? Gdzie podziała się wiara w wartości wyższe - Piękno, Dobro, Prawdę - o które warto walczyć, o które ja chcę walczyć?
Tak, wiem - jestem niemodna, naiwna, nie pasuję do dzisiejszego świata... ale wiecie co? Zupełnie mi to nie przeszkadza - może dlatego, że wierzę - mimo wszystko ciągle wierzę - że to, co Bóg myśli o mnie jest o wiele ważniejsze od tego, co myślę o sobie sama i co uważają inni... Oczy Jego patrzą na mnie - nie z pogardą ani wyższością, nie z naganą ani potępieniem - ale z miłością. On dał mi wszystko - i choć wie, co jest dla mnie najlepsze, pozwala mi dokonywać moich własnych wyborów. Daje mi Prawo - nie po to, żeby mnie nim zniewolić, ale żeby wyznaczyć mi szlak, kierunek, w którym warto iść, by wejść do królestwa niebieskiego... Bo są wartości większe niż samo życie... jest coś, o co warto zabiegać, czemu warto się poświęcić, dla czego warto nawet umrzeć...
Tak, tak; nie, nie.... każdy wybór i każda deklaracja ma swoje konsekwencje. I może łatwiej by było nie brać udziału, stanąć z boku, poczekać na rozwój sytuacji, przyjąć rolę obserwatora - bo może coś ulegnie zmianie, coś się wyjaśni, odwoła, zostanie cofnięte - Jezus jednak mówi wprost: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie... Nawet więcej - Prawo to tylko drogowskaz, zbiór zakazów - nie zabijaj, nie cudzołóż, nie przysięgaj - my zaś jesteśmy powołani do wypełnienia go miłością wykraczającą poza jego granice; miłością zawsze skierowaną ku komuś innemu niż ja sam; miłością dającą więcej niż minimum; miłością niemodną, niepopularną, wyśmianą i wzgardzoną; miłością gotową poświęcić siebie, swoje dobro, swój święty spokój w imię wierności Bogu i miłości, którą On nas umiłował jako pierwszy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz