III niedziela Adwentu, 12.12.2021r.

 Liturgia Słowa: So 3, 14-17; Iz 12, 2-6; Flp 4, 4-7; Łk 3, 10-18

Co jeszcze mogę zrobić? Może więcej działać, bardziej się zaangażować; może poświęcić swoje życie dla innych? Co zrobić, żeby mieć pewność, że kiedy Pan przyjdzie - będę gotowa...? Czasem wydaje mi się, że moje wysiłki i starania tak naprawdę niewiele znaczą... budują tylko moje poczucie własnej wartości - ale w oparciu o to, co robię, nie o to, kim jestem... Czy naprawdę tego chce Pan? Czy naprawdę na to czeka? Przecież to nie moje działanie się liczy - ale Jego wola... To, co zaplanował dla mnie na teraz - i czego mnie uczy poprzez różne doświadczenia (nawet te trudne) i sytuacje. 

Cóż mamy czynić... to pytanie wybrzmiewa wśród zgromadzonych nad Jordanem tłumów. Tak łatwo by było usłyszeć konkretną odpowiedź, która dałaby pewność... Ale tylu tu różnych ludzi... każdy zajmuje się czymś innym - są celnicy znienawidzeni przez wszystkich, są żołnierze... są też zwykli rolnicy, mieszkańcy pobliskich miejscowości. Czy da się udzielić wszystkim tej samej odpowiedzi? Pewne sprawy są uniwersalne - na przykład dzielenie się z potrzebującymi. Czy to jednak wystarczy? Przecież to za mało, by zadośćuczynić za popełnione zło... Cóż mamy czynić? Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono. Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie. Proste? W zasadzie proste... choć trudno uwierzyć, że tyle wystarczy. Jan nie każe im zmienić pracy, porzucić dotychczasowe życie - wręcz przeciwnie. Zachęca, by wrócić do codzienności - ale z innym sercem, innymi priorytetami, z nowym spojrzeniem, nową perspektywą. Już nie moje ma być najważniejsze, ale to, co mogę zrobić dla drugiego człowieka. 

Cóż mamy czynić? To pytanie pada również dziś. Musisz jednak sam odkryć, do czego wzywa Cię Pan teraz, w tym czasie, w miejscu, w którym jesteś... On nie daje zadań ponad siły, niczego nie zabiera, nie żąda niemożliwego. Przychodzi do Ciebie z dobrą nowiną - Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, odnowi cię swoją miłością.