III niedziela adwentu, 13.12.2020r.

 Liturgia słowa: Iz 61, 1-2a.10-11; Łk 1, 46-50.53-54; 1 Tes 5, 16-24; J 1, 6-8.19-28.

Bardzo lubię widok rozgwieżdżonego nieba. Lubię noce, kiedy wszystko wokół pogrążone jest w ciemności, a nade mną iskrzą się gwiazdy - czuję się wtedy malutką cząsteczką wszechświata, tak drobną w obliczu wielkiej kosmicznej przestrzeni... 

Jestem. Tu i teraz - w konkretnym miejscu i określonym czasie - toczy się moje życie. Wielkie i małe jednocześnie, piękne i zwyczajne, pełne radości i smutku, wypełnione obowiązkami a czasami całkiem puste... Moje życie. Moja historia. Z perspektywy kosmosu - śmiesznie mała i niewiele znacząca. Dla mnie jednak to najważniejsza i najpiękniejsza przygoda, w jakiej dane mi jest uczestniczyć.

Duch Pański nade mną, posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim... dla Boga nie jestem anonimowa. On zna mnie i jest ze mną w tym wszystkim, co stanowi moje życie. Co więcej - On sam nadaje mu kierunek. Posyła mnie, bo chce, żebym głosiła dobrą nowinę, uświęca mnie - bo wierny jest Ten, który was wzywa. Jestem Mu potrzebna, mam do wypełnienia misję - jedyną i niepowtarzalną - ważną dla losów świata. Chce działać przeze mnie, objawiać swoją chwałę wobec wszystkich narodów, głodnych nasycać dobrami, opatrywać rany serc złamanych...

Tu i teraz - jesteś. Piszesz swoją historię - wyjątkową i niepowtarzalną. Twoje życie ma sens. Ciebie również Bóg zna po imieniu. Jesteś znakiem Jego obecności w świecie, wśród ludzi, z którymi żyjesz na co dzień, w wydarzeniach, w których uczestniczysz, w historii ludzkości, która składa się z historii każdego z nas... Pojawiasz się tu i teraz, bo jesteś posłany przez samego Boga, który wie, jaki jesteś, co o sobie myślisz, z czym się zmagasz, ale mimo wszystko wierzy, że sobie poradzisz. Chce działać przez Ciebie - na różne sposoby. Namaszcza Cię - i daje swojego Ducha, byś w Jego mocy głosił dobrą nowinę, byś niósł Jego miłość tym, którzy jej potrzebują. 

Może wydaje Ci się, że nie potrafisz, że to zadanie Cię przerasta... to jednak nie Ty masz dokonywać wielkich rzeczy, nie Ty masz wyzwalać jeńców i oswobadzać więźniów... Ty nie jesteś Mesjaszem - jesteś głosem wołającego na pustyni, jesteś posłany, aby zaświadczyć o światłości. Bóg patrzy na Ciebie z miłością i chce Ci dziś powiedzieć, że dasz sobie radę. Wystarczy, że nie będziesz za bardzo się bronił... On zrobi resztę. Pozwól Mu działać przez Ciebie.