Liturgia słowa: Dz 8, 5-8.14-17; Ps 66, 1-7.16.20; 1 P 3, 15-18; J 14, 15-21
Czasem wystarczy jedno zdanie. Parę wyrazów splecionych w melodię, która porusza serce. Wydawać by się mogło, że to za proste, zbyt banalne, oczywiste, może nawet nieco naiwne - a jednak właśnie te rzeczy sprawiają, że przekaz brzmi czysto i pięknie - jak dźwięczny śpiew skowronka nad jasnozielonym polem.
W dzisiejszej ewangelii urzeka mnie właśnie ta prostota. Najpierw - niepozorne przyimki nagromadzone w paru zdaniach jak nasionka w puszystej kuli dmuchawca. Ileż treści kryje się w tych wyrażeniach - u was, w was... Cały ocean Bożej miłości i czułości zamyka się w tych słowach i wskazuje, że ten nieogarniony i niepojęty Bóg mieszka u Ciebie, w Tobie. Nosisz Go w swoim sercu, przebywa i jest w Tobie - Paraklet, Duch Prawdy, Pocieszyciel - niewidoczny, ale dyskretnie obecny, jak muśnięcie wiatru na rozgrzanej słońcem skórze.
Potem - zdania pojedyncze, krótkie i mocne jak miarowe bicie serca. Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was. Minimum słów, maksimum treści - te słowa nadają rytm. Mocne i konkretne, dotykają tego, o czym czasem boisz się myśleć... są prostym i pewnym lekiem na poczucie samotności, odrzucenia, bezużyteczności. Dają nadzieję na przyszłość, możesz oprzeć się na nich, chwycić je jak linę ratunkową rzuconą w dół przepaści. Nie ma w nich żadnego jeśli, żadnego ale, żadnego o ile... Są pewne - jak pewne jest, że kto (Jego) miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca...
I na koniec - logika. Przyczyna i skutek, przesłanka i wniosek... Wzór najprostszy z możliwych. Wystarczy podstawić dane, a wynik zawsze będzie ten sam. Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Ja jestem w Ojcu moim, a we we Mnie i ja w Was. Zamknięty obieg Bożej miłości, która w niezwykły sposób wypełnia każdego z nas tak samo - bo i Tobie, i mnie, i każdemu, kto miłuje Pana, On objawi siebie...
Bez metafor i ozdobników, bez obrazów i poetyckich słów - a jednak niezwykłe jest to Słowo... Bo czasem tak niewielu słów trzeba, by nadać życiu sens, wskazać drogę, umocnić i pocieszyć... reszty dokona On - Paraklet, Duch Pocieszyciel.