Druga niedziela po Narodzeniu Pańskim, 3.01.2021r.

 Liturgia słowa: Syr 24, 1-2.8-12; Ps 147B, 12-15.19-20; Ef 1, 3-6.15-18; J 1, 1-18

Słowa... Tak ich wiele wokół. Istnieje to, co nazwę, wypowiem, przedstawię za pomocą słów. I choć czasem przeczuwam, że poza nimi jest znacznie więcej, muszą mi wystarczyć. Może są trochę po to, aby uświadomić mi moją własną skończoność, niedoskonałość - bo tak wiele dzieje się w przestrzeni pomiędzy słowami... Nie wszystko i nie zawsze potrafię nazwać, opisać i pokazać komuś tak, by widział, jak ja widzę. To samo słowo może zostać zrozumiane zupełnie inaczej - pojawiają się problemy z definicją, konkretyzacją znaczenia... Słowa, słowa, słowa...

Na początku było Słowo - bo ono właśnie ma moc stwórczą. Powołuje do istnienia bądź nadaje nazwę temu, co jest. Słowo było obecne w raju, by pomóc człowiekowi uporać się z ogromem świata stworzonego, uporządkować go. Słowo - to czasem polecenie, rozkaz - Bóg śle swe polecenia na krańce ziemi i szybko mknie Jego słowo. Słowo dociera do kogoś - i wyzwala wdzięczność, radość - jak pisze święty Paweł usłyszawszy o waszej wierze (...) nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. I w końcu - Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. To ten moment, kiedy Słowo staje się Bogiem z nami... kiedy Bóg daje nam Siebie już nie w abstrakcyjnym pojęciu słowa - ale w konkretnym ciele Jezusa Chrystusa, Swojego Syna. 

Bóg jest Słowem, a Słowo - Bogiem, dowodem Jego obecności w nas i pomiędzy nami. W Nim jest wszystko - mądrość i moc, dobrobyt i pokój, miasta i ich mieszkańcy... W Bogu każdy z nas znajduje swoje niepowtarzalne miejsce - jako Jego umiłowane dziecko - bo zostaliśmy przez Niego wybrani przed założeniem świata i wezwani do świętości. W Bogu jest nasz dom, w Nim są nasze korzenie - i On też jest naszym przeznaczeniem.

Ty również masz swój dom w Bogu. Ciebie także kocha - i o Tobie myśli. Jest Twoim Ojcem i chce obdarzać Cię wszystkim, co najlepsze, wszelkim błogosławieństwem. Mocą Swojego Słowa stwarza Cię na nowo, powołuje do istnienia, ożywia... Jego kocham Cię brzmi najpełniej właśnie dziś, kiedy decyduje się zamieszkać pośród nas, bo chce być blisko, jak najbliżej Ciebie... Przyjmij Go więc - z ufnością i otwartością, tak jak potrafisz... Tyle wystarczy.